Lata 1930-2002
Historia Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego nr 1 im. N. Barlickiego w Łodzi sięga pierwszej połowy XX wieku. W latach dwudziestych ówczesnej niepodległej Polski podjęto próbę stworzenia nowoczesnego systemu opieki zdrowotnej – Kas Chorych, które miały dać dostęp do służby zdrowia wszystkim grupom ludności. W roku 1927 Łódzka Kasa Chorych, w sytuacji chronicznego braku łóżek szpitalnych w mieście, podjęła decyzję o wzniesieniu dużego wielooddziałowego Szpitala Okręgowego Związku Kas Chorych. Budowę nowego gmachu Szpitala powierzono architektowi miejskiemu Łodzi – Wiesławowi Lisowskiemu.
W dniu 1 września 1928 r. odbyła się uroczystość poświęcenia kamienia węgielnego, a wiosną 1930 r. gmach został oddany do użytku. Szpital wybudowano w 19 miesięcy. W dniu 1 kwietnia 1930 r. na uroczyste otwarcie Szpitala przybył Prezydent Ignacy Mościcki, który został ogłoszony patronem nowej lecznicy.
Zgodnie z projektem powstał trzypiętrowy monumentalny gmach o osiowej kompozycji, na planie w kształcie litery “U”, z szeroką fasadą od strony ulicy i dwoma bocznymi skrzydłami biegnącymi w głąb dziedzińca na nieruchomości gruntowej o łącznej powierzchni ponad 1 hektara i 80 arów, położonej przy ul. Kopcińskiego. Na terenie Szpitala powstało 7 bardzo nowocześnie urządzonych jak na ówczesne czasy oddziałów: wewnętrzny, chirurgiczny, ginekologiczny, laryngologiczny, neurologiczny i okulistyczny oraz tzw. oddział rozpoznawczy. W Szpitalu znalazły się (jedne z pierwszych w Polsce) aparaty do badania EKG, Aparaty Rentgenowskie i nowoczesny sprzęt do zabiegów operacyjnych.
W latach 1934 – 1939 Wielospecjalistyczny Szpital im. I. Mościckiego wraz z przychodniami stanowił największy obiekt spośród 19 Szpitali Ubezpieczalni Społecznej w Polsce, który miał 850 stacjonarnych łóżek szpitalnych. Tuż przed wybuchem II Wojny Światowej, Szpital, podobnie jak inne placówki lecznictwa zamkniętego w Polsce, został dostosowany do warunków wojennych i potrzeb rannych żołnierzy oraz ludności cywilnej. Liczbę łóżek zwiększono do 1800. Wraz z wkroczeniem do Łodzi w dniu 8 września 1939 r. wojsk niemieckich Szpital został przejęty przez Wehrmacht oraz oddziały SS. Rozpoczęła się wówczas stopniowa ewakuacja rannych i chorych żołnierzy polskich. Wielu lekarzy – pracowników Szpitala im. Mościckiego, którzy zostali wcieleni do Polskiej Armii i walczyli na dwóch frontach w 1939 r., dostało się do niewoli sowieckiej, a potem straciło życie w Katyniu. Ich pamięć upamiętniają tablice przy wejściu do Szpitala.
W okresie działań wojennych i okupacji hitlerowskiej pracownicy Szpitala udzielali pomocy wszystkim potrzebującym, oficerom i żołnierzom polskim. Personel medyczny działając w konspiracji ratował pacjentów przed obozami jenieckimi, pomagał w ucieczkach, ukrywał w czasie ewakuacji rzeczywistą liczbę chorych i ich nazwiska, stopnie wojskowe.
W następstwie konfiskaty mienia i likwidacji Ubezpieczalni Społecznej (1 kwietnia 1940 r.), szpital został przejęty przez niemiecką Krankenkasse. W czasie trwania okupacji hitlerowskiej usunięto wszystkich Polaków, w Szpitalu pracował jedynie personel narodowości niemieckiej, który udzielał świadczeń zdrowotnych Niemcom i wybranym grupom narodowościowym. 19 stycznia 1945 roku, po wyzwoleniu Łodzi, Szpital przejęły władze radzieckie. Dzięki decyzjom nowych władz w marcu 1945 r. rozpoczęto przekazywanie łóżek szpitalnych dla potrzeb klinicznych tworzącego się Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Łódzkiego. 27 sierpnia 1945 r. oficjalnie powołano Wydziały Medyczne: Lekarski, Stomatologiczny i Farmaceutyczny (w 1950 r. zostały wyłączone z UŁ, dając początek łódzkiej Akademii Medycznej), a Szpital stał się podstawową bazą kliniczną wydziału lekarskiego. W tym samym roku w Szpitalu Ubezpieczalni Społecznej im. Norberta Barlickiego rozpoczęto czynności administracyjne, mające na celu zorganizowanie struktur akademickich. W lutym 1950 r. powołano do życia Państwowy Szpital Kliniczny Akademii Medycznej w Łodzi – instytucję ujednoliconą organizacyjnie, administracyjnie i gospodarczo, w skład której wchodziły 4 oddziały, w tym Szpital Ubezpieczalni Społecznej im. Norberta Barlickiego. Taka organizacja utrzymała się do 1 stycznia 1955 r., kiedy to zgodnie z decyzją Ministerstwa Zdrowia w Łodzi Szpital Ubezpieczalni Społecznej im. Norberta Barlickiego przyjął nową formę i zaczął funkcjonować jako Państwowy Szpital Kliniczny nr 1 Akademii Medycznej w Łodzi – baza kliniczna, dydaktyczna i naukowa tejże Uczelni.
4 grudnia 1998 r. Zarządzeniem nr 7/98 Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej Państwowy Szpital Kliniczny nr 1 Akademii Medycznej w Łodzi przekształcono w Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Szpital Kliniczny nr 1 im. Norberta Barlickiego.
Od tego momentu Szpital rozpoczął samodzielne prowadzenie gospodarki finansowej zgodnie z postanowieniami ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej. 27 lipca 2002 r. ustawą Sejmu RP powstał Uniwersytet Medyczny w Łodzi (po połączeniu dwóch łódzkich uczelni: Akademii Medycznej oraz Wojskowej Akademii Medycznej). Nowopowstała Uczelnia Medyczna stała się organem założycielskim Szpitala, który otrzymał nową nazwę: Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej Uniwersytecki Szpital Kliniczny nr 1 im. Norberta Barlickiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi.
Lata 2002-2023
Szpital sprzed roku 2002, a Szpital współczesny to całkowicie odmienne instytucje.
Na przestrzeni ostatnich dwóch dekad Uniwersytecki Szpital Kliniczny nr 1
im. N. Barlickiego w Łodzi stopniowo rozwijał swoją działalność, sukcesywnie rozbudowując bazę diagnostyczną i leczniczą tak, aby obecnie posiadać możliwość udzielania świadczeń na wysokim, europejskim poziomie. Oprócz leczenia chorych oraz prowadzenia licznych badań naukowych nad mechanizmami chorób i nowoczesnymi metodami diagnostyki i leczenia, ten wielospecjalistyczny Szpital jest ośrodkiem nauczania dla studentów, lekarzy i innych zawodów medycznych.
W jednostkach organizacyjnych działalności medycznej: Oddziałach Klinicznych, Zakładach i Poradniach udziela się specjalistycznych świadczeń zdrowotnych
w łącznej liczbie ok. 500 tysięcy rocznie, co wskazuje na efektywne wykorzystanie potencjału tejże placówki.
Szpital uzyskał certyfikat ISO 9001:2000 (system zarządzania jakością) oraz ISO 14001:1996 (system zarządzania środowiskiem) w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych, promocji zdrowia w powiązaniu z realizacją zadań dydaktycznych i badawczych oraz Certyfikat Akredytacyjny przyznawany przez Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia w Krakowie, co oznacza spełnienie przez jednostkę wymogów zgodności stanu faktycznego ze standardami jakości w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych i funkcjonowania zakładu opieki zdrowotnej. Jakość pracy Szpitala była przez lata potwierdzana także przez wysokie pozycje w rankingach czołowych gazet, tj. „Rzeczpospolita”.
Aby sprostać wymogom medycznym i kryteriom stawianym przez różne instytucje, Szpital poczynił wiele w kierunku rozwoju infrastruktury i zakupu nowoczesnego sprzętu medycznego.
Równolegle z doposażeniem bazy sprzętowej prowadzone były prace remontowe i modernizacyjne. Wyremontowano wszystkie oddziały kliniczne, zakłady, poradnie, pracownie dostosowując je do wymagań, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia i urządzenia podmiotu wykonującego działalność leczniczą.
Na przestrzeni kilkunastu lat m.in.:
- wybudowano nowoczesną i przestronną Stację Dializ;
- wyremontowano, rozbudowano i wyposażono Odziały zabiegowe i niezabiegowe
- przeprowadzono remont i przebudowę budynku poradni przyklinicznych
- wybudowano centralną rejestrację poradni wraz z dobudową szybu windowego
- wybudowano Centralny Blok Operacyjny składający się z 9 sal operacyjnych oraz sali wybudzeń wraz z niezbędnym zapleczem technicznym oraz wyremontowano okulistyczny blok chirurgiczny
- zwiększono powierzchnie Szpitala o ponad 1500 m² poprzez rozbudowę i przebudowę skrzydła północnego budynku głównego Szpitala docelowo na potrzeby Oddziałów Klinicznych: Neurochirurgii i Onkologii Centralnego Układu Nerwowego, Neurologii, Gastroenterologi Ogólnej i Onkologicznej, Anestezjologii i Intensywnej Terapii, oraz Zakładu Radiologii
- uruchomiono nowoczesną Centralną Sterylizatornię
- rozbudowano Zakład Rehabilitacji i Fizjoterapii
- zakończono remont w obszarze Izby Przyjęć i 1 października 2018 r. udostępniono dla pacjentów Szpitalny Oddział Ratunkowy – SOR.
Od wielu lat w USK nr 1 w Łodzi prowadzone są działania w kierunku poprawy jakości świadczonych usług, i tak:
- Szpital wdraża skuteczne rozwiązania w zakresie leczenia bólu pooperacyjnego u swoich pacjentów. Wyrazem powyższego jest posiadanie od 2010 r. certyfikatu: “Szpital bez bólu”;
- Szpital należy do elitarnego grona szpitali z akredytacją i poddaje się ocenie w zakresie spełniania ustalonych standardów;
- Od 2004 r. zostały wdrożone i certyfikowane systemy za zgodność z normami ISO 9001 (system zarządzania jakością) oraz ISO 14001 (system zarządzania środowiskiem);
- W roku 2008 w Szpitalu wdrożono i certyfikowano system zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy zgodnie z wymaganiami BS OHSAS 18001.
Potwierdzeniem wysokiej jakości usług medycznych w Szpitalu im. N. Barlickiego są anonimowe opinie chorych o Szpitalu. Ponad 97% pacjentów podaje, że nadal chce się leczyć w USK nr 1, oraz że rekomenduje go swoim bliskim i znajomym.
Za sukcesami Szpitala stoją: Karda Zarządzająca i Pracownicy – personel medyczny, administracyjny i pomocniczy.